Giewont (1894 m.n.p.m.) jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych gór w Tatrach Zachodnich. Z racji swojego położenia widoczny jest bezpośrednio z większości miejsc w Zakopanem. Na górze ustawiono charakterystyczny metalowy krzyż, który zdążył stać się już jednym z symboli polskich Tatr. O górze opowiada się także rozmaite legendy, z których najbardziej znana jest ta o Śpiącym Rycerzu. Z Giewontu rozpościera się rozległa panorama w kierunku północnym – doskonale widoczne są niższe tatrzańskie szczyty, takie jak Sarnia Skała, zabudowania miasta Zakopanego, a także słynna Gubałówka.
Giewont – informacje praktyczne
Giewont jest jednym z najpopularniejszych szczytów w Tatrach. W pogodne dni w wysokim sezonie na ów legendarny wierzchołek zmierzają prawdziwe dziesiątki turystów. Zdobycie Giewontu należy więc rekomendować we wczesnych godzinach rannych, kiedy turystów nie będzie jeszcze tak dużo. W późniejszym czasie na łańcuchach pod szczytem tworzyć się mogą długie kolejki, stanie w nich może skutecznie przeszkodzić w czerpaniu przyjemności z wchodzenia na szczyt. Osoby, które oczekują ciszy oraz samotności w górach powinny raczej wybrać inne szlaki.
Należy przypomnieć także, że Giewont nie jest wcale niską górą. Mierzy on 1894 m.n.p.m., a więc wchodząc na niego z Kuźnic należy pokonać deniwelację wynoszącą 900 metrów. Turyści przybywający pod Tatry często bagatelizują wejście na Śpiącego Rycerza, ale osobom, które zazwyczaj prowadzą siedzący tryb życia może ono sprawić nie lada problemy. Kondycja w Tatrach jest podstawą: bez niej nie osiągnie się z satysfakcją prawie żadnego szczytu. Przede wszystkim warto powiedzieć, że Giewont wymaga także pewnych umiejętności technicznych. Podejście szczytowe jest skaliste i ubezpieczone łańcuchami. Bardzo wiele osób, które nie są zaznajomione z takim terenem wpada w panikę lub „grzęźnie” tamując ruch na całym szlaku. Osoby, które nie czują się w takich warunkach dobrze mogą mieć niejakie problemy i narażać się oraz innych turystów na niebezpieczeństwo.
Giewont z Kuźnic
Najczęściej wybieraną trasą na Giewont jest niebieski szlak turystyczny prowadzący z Kuźnic. Ma on 6 km, co przekłada się na 2-3 godziny wspinaczki. Kuźnice znajdują się na wysokości ok. 1000 m.n.p.m. Szlak prowadzący na Giewont rozgałęzia się od pozostałych niedaleko dolnej stacji kolei na Kasprowy Wierch. Niebieski szlak wiedzie początkowo lasem. Po krótkim marszu po lewo majaczyć będzie klasztor Albertynek, po prawo natomiast odbicie na żółty szlak dojściowy do męskiego klasztoru Albertynów. Niedługo później turyści dochodzą na urokliwą i widokową polanę Kalatówki, na której znajduje się charakterystyczny Hotel Górski PTTK. Niebieski szlak spokojnie pnie się w górę dalej – kolejnym punktem na trasie jest Hala Kondratowa wraz z tamtejszym schroniskiem PTTK i otaczającą go polaną. Miejsce to znajduje się na wysokości 1333 m.n.p.m. Od schroniska turystycznego, szlak niebieski zaczyna być coraz bardziej stromy. Po prawo wyraźniej i wyraźniej rysować się będzie natomiast północny stok celu wycieczki – Giewontu. Na szlaku znajdują się liczne źródełka, które mogą być w ciepłe dni źródłem zimnej, odświeżającej wody dla zmęczonych turystów. Niebieski szlak dochodzi do Kondrackiej Przełęczy (1725 m.n.p.m.), która rozdziela Giewont od Kondrackiej Kopy (2005 m.n.p.m.). Od tamtego miejsca rozpoczyna się wspomniane już podejście szczytowe, które ubezpieczone jest łańcuchem. Jest to jedno z nielicznych miejsc w Tatrach Zachodnich, w których znajdują się tego rodzaju sztuczne ułatwienia dla turystów. Część końcowa niebieskiego szlaku jest jednostronna – wchodzi się więc w innym miejscu niż schodzi.
Giewont z Doliny Strążyskiej
Turyści zmierzający na Giewont wybierają także często inną trasę, a mianowicie czerwony szlak turystyczny, które początek znajduje się na parkingu Dolina Strążyska. Trasa biegnie malowniczą doliną, a marsz umila jednostajny szum tworzony przez płynący tamtędy Strążyski Potok. Turyści mijają urokliwą polanę Młyniska, leśniczówkę, a także kapliczkę na skale będącą przykładem klasycznej, góralskiej małej architektury sakralnej. Warto zwrócić też uwagę na liczne ciekawe formacje skalne, które znajdują się przy szlaku. Z Polany Strążyskiej należy kierować się dalej czerwonym szlakiem turystycznym, nazywanym na tamtym odcinku Ścieżką nad Reglami. Jednostajnie się on wznosi, aby następnie piąć się w górę zachodnimi stokami Giewontu. Szlak czerwony dołącza do niebieskiego na wysokości Wyżnej Kondrackiej Przełęczy (1767 m.n.p.m.). Dalej na szczyt należy kierować się opisanym wcześniej niebieskim szlakiem turystycznym. Cała trasa z Doliny Strażyskiej liczy sobie również 6 km, a czas przejścia powinien wahać się między 2 a 4 godzinami.
Giewont z Gronika
Kolejną alternatywą dla osób marzących o zdobyciu Giewontu może być żółty szlak turystyczny, który rozpoczyna swój bieg na Groniku na wysokości ok. 940 m.n.p.m. Jest to trasa przez Dolinę Małej Łąki, szlak przechodzi bezpośrednio przez urokliwą Wielką Polanę Małołącką. Między wspomnianą Wielką Polaną a wcześniej opisanym czerwonym szlakiem turystycznym z Doliny Strążyskiej poprowadzono czarny szlak łącznikowy. Żółta trasa pnie się natomiast równomiernie docierając do Kondrackiej Przełęczy (1725 m.n.p.m.), gdzie oczywiście łączy się z niebieskim szlakiem z Kuźnic. To właśnie nim należy pokonać ostatni fragment trasy prowadzący na szczyt Giewontu. Trasa z Gronika liczy sobie również 6 km, cechuje się jednak większą łagodnością od innych alternatyw możliwych do wyboru.